Римма Ханинова. Сказки
- Вторник, 07 апреля 2020 14:03
Десять сказок Риммы Ханиновой. Римма Михайловна Ханинова – калмыцкий поэт, прозаик, драматург, переводчик, литературовед, литературный критик, журналист – родилась 7 апреля 1955 г. в селе Успенка Локтевского района Алтайского края.…
Мiхась Пазнякоў. Вяртанне з фронту
- Понедельник, 30 марта 2020 11:29
У творах Мiхася Пазнякова, нават адрасаваных дарослым, галоўнымi героямi вельмi часта з'яўляюцца дзецi. Сапраўды, тэма дзяцiнства — адна з самых блiзкiх яму, пра што сведчаць яго шматлiкiя зборнiкi паэзii i…
Проза «Нёмана». Адда Дьёруп. Рассказы
- Среда, 25 марта 2020 11:47
От переводчика Адда Дьёруп родилась в г. Орхус (Дания) 18 августа 1972 г. Уже в детстве ее увлек манящий мир. Эталоном для девочки послужила Пеппи Длинныйчулок. Как и кумир, Адда…
Алесь Бадак. «Дождж ліў як з вядра»
- Среда, 26 февраля 2020 23:13
— «Дождж ліў як з вядра»... Чаму «як з вядра»? — Што? — Чаму «як з вядра»? — Устойлівы выраз такі. Усе так гавораць. Мужчына гадоў пяцідзесяці страсянуў плячыма: —…
Уладзімір Навумовіч. Доўгія шкарпэткі і паліва для аўто (З цыкла «Далонькі»)
- Четверг, 20 февраля 2020 08:43
Свае першыя апавяданні Уладзімір Навумовіч надрукаваў яшчэ ў 1963 годзе. І хоць з прозай не развітваўся ніколі, пазней значна больш часу стаў аддаваць літаратуразнаўству. Зрэшты, гэтага ад яго вымагае і…
Наталля Канстанцінава. Індульгенцыя на злачынства. Апавяданне
- Воскресенье, 16 февраля 2020 13:47
— Я забіў сваю жонку і не ведаю, як жыць далей! Калі ён прамовіў гэта, я адразу паверыў і засумняваўся, ці маю права яму дапамагаць. Але ж і звяртацца ў…
Знаёмцеся: Туркменскі празаік Мердан Баядаў
- Понедельник, 27 января 2020 23:58
Туркменская літаратура сёння не дужа адкрытая. Прычыны на тое розныя, але ў большасці сваёй аднолькавыя для ўсёй постсавецкай прасторы. Раней руская мова, рускія літаратурна-мастацкія перыядычныя выданні, самі практыкі мастацкага перакладу…
Опубликовано в Проза
Теги
Умит Тажкен (Казахстан). Малая проза
- Четверг, 23 января 2020 14:56
ПРОГУЛКА ПО ПРОШЛОМУ Сын вывез меня на природу, к речке. Я не просила. По дороге, не говоря мне, завернул к родственникам. У них я не была давно, а они помнили…
Опубликовано в Проза
Камран Назирли. Азербайджан. Размышления
- Среда, 15 января 2020 13:58
Смотрите на НЕГО как на своего ребенка. ОН там, где ему подобает быть. (Бог) Жизнь каждый день разыгрывает нас, и только на последнем издыхании становится серьезной. Хотя бы раз в…
Опубликовано в Проза
Теги
Андрэй Сідарэйка. Па згодзе. Апавяданне
- Четверг, 09 января 2020 09:20
Паліна і Антон сядзелі на канапе. Пасярод залы стаяў яго чамадан з асабістымі рэчамі. — Можа, кавы на дарогу? — запыталася яна. — Не, не трэба, — адказаў ён. Яны…
Анталогія сучаснага туркменскага апавядання: Знаёмцеся – Камек Куліеў
- Пятница, 20 декабря 2019 18:02
Да гэтай працы мяне падштурхнуў супрацоўнік туркменскага літаратурна-мастацкага часопіса «Дунья эдэбіяты» («Сусветная літаратура») Максат Бяшымаў. І вось ужо недзе паўтары гады я паступова знаёмлюся з сучасным туркменскім апавяданнем. Максат дасылае…
Опубликовано в Проза
Теги
Кірыл Стаселька. Гарбата. Свісток
- Пятница, 20 декабря 2019 00:45
Кірыл Стаселька. З дзясятка прапанаваных аўтарам да друку твораў «Маладосць» дзеліцца з чытачамі «Чырвонкі. Чырвонай змены» толькі двума. Гісторыі пра рукаў, абрус, вузел, лыжку, нажніцы, нож, пярсцёнак і цыркуль чакаюць…
«Звязда»: Замалёўкі Валянціны Доўнар
- Среда, 18 декабря 2019 11:32
«Заўжды самотны восені прыход» — доўгія вечары. А будуць — яшчэ даўжэйшыя. Значыць, самы час дастаць з шуфляды пруткі, клубкі і клубочкі — пацягнуць за нітачку... Нешта, глядзіш, і звяжацца.…
Проза «Нёмана». Тимур Вычужанин. Человечность для человечества
- Пятница, 06 декабря 2019 13:52
Человек в белом халате снимает окровавленные хирургические перчатки и бросает их в урну к десяткам уже использованных пар. Наверное, отравительный запах, оставляющий на языке металлический привкус, уже нельзя будет вымыть…
Са старонак «Корпе»: Пераклад двух туркменскіх апавяданняў
- Воскресенье, 01 декабря 2019 22:19
Частка майго жыцця прайшла ў Туркменістане. Па гадах мо і не самая вялікая – крыху меней трох гадоў. І неяк так склалася, што журналісцкія, проста звычайныя жыццёвыя знамёствы звязвалі мяне…
Опубликовано в Проза
Теги
